Ne zaman bir şehre baksam ölümü görüyorum. Gördüklerim beni boğuyor, yakamı bırakmıyor. Kaçmaya çalışıyorum, Koşuyorum, arıyorum. Ama yeşili göremiyorum.   Nefes alamıyorum, ölemiyorum, sadece can çekişiyorum.   Gökyüzü alsın beni istiyorum. Açıyorum...

Uyandım, etrafıma bakındım. Başta neler olduğunu anlayamadım. Geçmişimi hatırlayamadım, yeni doğmuş bir bebek gibi hissettim kendimi. Yürümeye başladım. Yürüdüm, yürüdükçe yürüdüm, çünkü yapabildiğim tek...

Yedi milyarın arasında, kıvranıyorsun huzursuzca Çünkü nefes alıyorsun tam ortalarında Sekiz gezegenin arasında, sarılıyorsun dünyana Çünkü biliyorsun ona ait olduğunu   Korkuyorsun. Korkuyorsun, çünkü yalnız olmaya başlıyorsun   Gözlemliyorsun yüz milyar...

Birden uyandı insan; korku ve telaş içinde. Hiçbir şey hatırlamıyordu. Etrafına bakındı, neler olduğunu anlamaya çalıştı. Etraf sessiz ve karanlıktı. Fakat üzerindeki uzay kıyafetini...