Tuğçe Gülçiçek
Bir umuttur yaşatan insanı…
Adettendir yeni yıl gelir başlarız yeni hayallere, yeni telaşlara. Yeni kararlar alır yeniden başlarız kendimizce hayata. Bir yenilenme hissi uyandırır bizde yeni yıl. Aslında devam eden günlerimize adı yeni olan bir sihirli el dokunmuyor maalesef… Farkındayım bunun, çoğumuz öyleyiz… Kimimiz yapayalnız gireceğiz yeni yıla. Kimimiz sıcacık evinde ailesiyle sevdikleri ile beraber uğurlayacak 2018’i. Yarın sabah, hayat tarih değiştirmiş olarak sürecek ve biz yine eşlik etmeye devam edeceğiz ona. Dünya, başladığı turu bitirdiğinin farkında bile değil, garibim devam ediyor dönmeye. Umulur ki 2019’a sığdırdığımız anılar güzel olsun unutulmaz olsun. 2019 dünümüze iyi ki diye kazınsın. Bu sene saf saf bu yılda ben… diye başlayan cümleler kurmayacağım. Her sene kendime “hedefler” listesi yapardım onu da yapmayacağım.
İzin verirseniz yeni yılı karşıma alıp onunla konuşmak istiyorum biraz.
Bu çok geç kalınmış ama her sene her sene birikmiş 23 olmanın güç ve büyüklüğü ile sana haddini bildirmek üzere yazılmış bir mektuptur.
Evet bay ya da bayan yeni yıl ayağını denk al. Birazdan yazacaklarımı okuduğunda gözüne yumruk yemiş gibi olacaksın. Bacadan giren Noel denilen efendi poposuna bir odun yiyecek, geyikler midir nedir karda kızak kaydırırken aslanlara yem olacak. Bu sene maymun gözünü açtı arkadaşım. Yok öyle aval aval beklemeler.
Ay yeni yılmış da yeni hayallermiş de yeni umutlar, yeni başlangıçlarmış da mış. Yok öyle masallar efendi. Dedemin zamanında kaldı onlar. Sen kimi kandırıyorsun, kendini ne sanıyorsun? Ağaçlarmış, hindilermiş, hediyelermiş, aman ne bayat şeyler bunlar. Oyalama beni öyle hediyelerle, tombalalarla.
Diğer günler evimi süslemem yasak mı ya da başka bir gün hindi yemek için senden izin mi alacağım. 10, 9, 8… diye sayınca mı yenilenebiliyorum ben. Bu sene sana prim vermek yok. Çek arabanı kardeşim çek. Çek geyiğini, kızağını, sakallı dedeni başımdan. Yeni takvim almayacak, senden önce uyuyacak, sırf yenilenmek için sana ihtiyacım olmadığını göstermek için saatimi bir saat geriye kuracağım bu sene.
Hani denir ya yeni yıla nasıl gireceksin diye. Yok efendim nasıl girersen öyle devam edermiş. Bir yaşıma daha girerek başlıyorum yeni yıla. Bir yaş daha büyüyerek. Bu iyi bir şey midir?
“Yeni yıl”cım senden bir şey beklemiyorum, havalanma sakın. Daha doğrusu bu sene beklentilerim senden olmayacak. Bu 24’ü sana inat bak nasıl geçiriyorum. Bu sene yoksun hayatımda, artık yeni değilsin bende. Hadi canım şimdi ikile.
2018’e de söylemek istediğim bir şeyler var, ona veda etmek istiyorum…
Zor, oldukça hüzünlü, yeni deneyimlerle dolu bir yıl oldu benim için.
Artık hayatımdan gitmiş olan insanlar var. Çok özlediğim insanlar. Farklı şekillerde, farklı yerlerde aklıma gelen insanlar… Ama onlarla arama giren ister ölüm olsun, ister mesafe hala yanımda olduklarını biliyorum. Çünkü onları kalbimde taşıyorum. Gerçek şu ki, zamanla hepimiz birbirimiz için öyle olacağız. Koca bir anı kalabalığı, kimi harika ve güzel anılar, kimi pek de güzel olmayan anılar. Ama hepsi birlikte şu anki ve gelecekteki kişiliğimi şekillendirdi. O yüzden burada birlikte olsak da birbirimizin düşüncelerine çok az girsek de önümdeki yolda yürürken o insanları hep hatırlayacağım. Bu hayatta yolculuklarım beni nereye götürürse götürsün 2018’i hep yanımda götüreceğim.
Mutlu yıllar!
