Ben kışları sevmem bayım
Ve maalesef siz düştüğünüzden beri aklıma
sevmiyorum hiçbir mevsimi
Çünkü lapa lapa kar yağıyor
en sıcak yazlarıma
Kat kat giyinsem de o ukala beyninizde
Donuyorum
Ben kışları sevmem bayım
Biraz içinizi ısıtın
Kahverenginin en güzel renk olduğunu düşünmemiştim daha önce. Çok güzelsin kahverengi… Çok güzeldi gözleri, nefes alış verişi ve sesi…
Göğe kadardı cüssesi. Bir küheylan gibiydi, bir ömür gibiydi. Ömürdü ve ömür kelimesi ona bahşedilmişti…
Bir ömür kahverengide kaybolabilirdi insanlar. Söylemiş miydim? Gözleri çok güzeldi.
Unutmadan bir de yalnızlığı… Yalnızlık , Onun ismiydi. Tek başına çok kalabalık bir yalnızlığı vardı.
Bir de bana asla yazma çocuk derdi.. Ama bu kahverenginin yalnızlığı yazılmadan geçilmezdi. Söylemiş miydim gözleri çok güzeldi…
Sanırım eriyor kirpiklerim durgun sularında. Okyanuslar boğar mı bu sevdayı bilemem…
Neyse o değilde çok güzelsin Kahverengi…