Böyle Bitti

Gözlerimden şu akana bir bak;
Kendini düşerken gördün mü hiç?

Ağlıyorum.
Saklamadan,
Korkmadan
Ağlıyorum.

Gecenin şu acımasız saatinde
Sanki alacaklı varmış gibi kapımda
Kalbim hızla çarpıyor göğüs kafesime.
Yaşamı geri ver bana diyor,
Nefesimi geri ver.

Karanlık her yer.
Gözüm ayrıntıları seçemeyecek kadar kör.
Ama kulaklarım öyle şeyler duyuyor ki
Görmek istemiyorum;
‘Gidiyorum’ diyorsun.

Gitme!
Kendim için istiyorsam tükür yüzüme.
Bizi düşünüyorum en saf hallerimizle.
Seni bana ekleyen her şeyinle kal diyorum
Giderken kalbim ağlar yollarına.

Hep üzüntüler var günlüğümde.
İlk sayfa haricinde her cümle siyah.
Kurşun kalem izi değil inan.
Kanayan yüreğimin izleri,
Kederli sözlere bulanmış yaşlarımdır kuruyan.

Bitmesin.
Acı çekiyor olsam da
Ağlamaktan yorulsam da
Kendimi unutuyor olsam da
Bitmesin.

Sen kal lütfen.
Bize ait olan her şeye tutun sımsıkı.
Her yere ve her şeye kokun sinsin bırak.
Yüzün, gözlerim kapansa da gitmesin bedenden.
Bir rolse eğer ben giderim gelmek için.

Böyle bitmesin.