Bilmiyorum.
Ocağın üstünde duruyorum.
Ocak diyorum sonra.
Mevsimler geliyor aklıma.
Hangi mevsimde sevmedin beni?
Hangi mevsimde terkettin?
Sana birikmiş
Mavi gök kubbenin altında,
Sadece seni saymıştım.
Simdi bir ana
Ocağın üstünden kaldırıcak beni.
Dökmemek için dikkat edecek belli ki.
Torunlarına seslenecek belki “çekilin” diye.
Sonra dağılacağım
Teker teker bardaklara.
En son bir masanın köşesinde
Dökülmeyi bekleyeceğim
Çöp kovasına.
Bu kadar da yetse iyi.
Sabah kalkıp işe giden adam
Dur şunu da çöpe atayım diyecek.
Bak şu oldum bile.
Ufakken hep binmek istediğim
Çöp arabasının basamağına
Şimdi fırlatılarak atılacağım.
Şimdi diyorum.
Mevsimler geliyor da aklıma,
Ben hangi mevsimde yeşereceğim?
Kurutulmak üzere