in

Gökyüzü karanlık

Parça parça olmuşken insanlar,
Ve parça parça süzülürken bulutlar

Her şey parça parçayken önce duygular,
Tek tam olan ümittir, ümit hayatta tutar.

Sevgi hayatta tutar, sevgi ayakta tutar!
Sahi, yalnız sevgi yeter mi tam olmaya?

Sevgi deniyorsa o eksik parçaya,
O eksik parçayı sevilmek anlamlı kılar

Laf-ü güzaflardan gayrı isterseniz kelam
Gökyüzü pek küskün, almaz bizden selam

Bu ne hırs, bu kin nedir yahut intikam
Yarından ümidi kestik diye parçalandık

Gökyüzü pek kızgın, artık olmayız tam.
Bir ümit kesiş daha, hava karardı

Yiten her umuda yağmurlar yağardı
Gökyüzü karanlık, belki de ağlardı

Yağmurlar yağardı ardından vedaların
Köhne kaldırımlardaki sessiz hayatların
Gökyüzü karanlık, belki de ağlardı…

What do you think?

1 Beğeni
Upvote Downvote
Kırmızı Yazar

Written by Aysu Ataman

Aysu Ataman. Lise son öğrencisi. Bu aralar az yaşar, keşfeder; sevmeyi sever, sevmeyi yazar… Hayatı pek kurcalamaz hissediyorsa yazar, hissetmiyorsa sezer… Vicdanı temiz, yüreği güzel, yaşamaya çalışır gider işte. Minnet sanadır "Can yücel…"
Akdeniz Bölgesi genelinde veya Mersin kapsamlı birçok şiir&kompozisyon yarışmasında derece almış vatan şairi (Yalnız vatan millet konularını değil, vatanında yaşanan bütün duyguları tercüme etmeye çalışan ki kendice hatrının sayılı olduğu bir kitleye göre de başarılı bulunan) hayalleri için yaşayan ve yaşamak için hayallerine tutunan kısmen başarılı tamamen ise duygusal... Belki de kısaca sıradan. Ama sıranın neresinde olacağına bir türlü karar veremiyor. "Yazdıklarım benim dünyam. Herkesin dünyasında vardır bir anlam…" da der :) Duygunun olduğu hiçbir çalışma başarısız değildir.

Bir cevap yazın

Bir Yorum