İç çöküşlerimin iç döküşleri

25 Mart Cumartesi, saymadım kaç cemreler ertesi,
Gecenin saat ikisi yine düşünmekteyim, gönlüme bahar gelecek mi?
Nihayetinde toprağım çözünecek mi?Biliyorum, gelecek bahar.
Açacak çiçeklerim ve de çiçeklerin.
Yapraklarım yeşillenecek, yapraklarında.
Ve güzel günler gelecek.
Bak güneş tam üstümüzde, ışıtıyor taa kirpik uçlarını, hafif sarımsı, narin. Benimse ellerimi ısıtıyor ya ellerin ellerin ellerimde olmayan ellerin.

25 Mart Cumartesi, saymadım kaç yanılmalar ertesi,
Düşünmekteyim olacak mısın benim için doğru kişi?
Nihayetinde yüzümüz gülecek mi?
Bilemiyorum bu da öncekiler gibi boşa bir hikaye mi?
Kapamıştım ya kalbimin paslı kapısını,
Süngülerini çekmiştim ya
İçeride bir yığın boşluk, umutsuzluk.
Güven yeteneğimi kaybetsem de sevme yetim hiç körelmedi, çünkü o bana annemden hediyeydi, annemden…Okşadığı yerlerde papatyalar yeşerten annem.

26 Mart Pazar bu sancı da geçer elbet azar azar, Ben sadece güvenmek istedim sana, dünya çok acımasız bak çocuklar ölüyor, dayanamıyorum gel omzum ol ya da ben tutunayım dallarına.
Birlikte yol alalım, güzel günlere, mutlu çağlara, büyük annemin bir mutluluk gözyaşına, Karanfil’de ıhlamur satan yaşlı amcanın hayır duasına,
Hatta belki de imanımızı tamamlamaya Uhud’da.
Uhud, Uhudda seni sevmiştir ya.
Ya ben bile.
Ben bile…

26 Mart Pazar bu yangın büyürse ikimizi de yakar. Gel diyemem korkuyorum. Sevemem sevmem bilirsin; acıklı sonları, kavuşamayanları, severek ayrılanları, riyakarları, aldatanları ve de aldananları.
Ah bu yüzyılda sevdalar hep aynı: yitik!
Yitmek istemem, yitmeyelim, yitirmem seni, yitirme beni. Bak şimdiden yanıyorum, Allah’ım çok korkuyorum.

27,28,29,30 ve 31 bak mart da bitti, bu fani düzendeki her şey gibi; gün biter, yağmur biter, ekmek biter, neşe biter. Sonra sevda sevda da bir gün biter mi? Hep biter diye korkumdan hiçbir sevdaya yelken açmamam, yolda bırakırım diye korkumdan kimseyle bu yola çıkmamam ve de bunca yalnızlığım, hepsi hepsi biter diye korkumdan. Gözümden fütursuzca dökülen damlalara bakma sen, ağlamam ben ya gözyaşlarım da biterse diye korkumdan. Bunları okuyup şiir sanma serbest tarzda olsa bile değil, olsa olsa iç çöküşlerimin iç döküşleri. Sen sadıkkiyetten uzakça sen hep daldan dala, ah kızma bana, alınma ve şu son sözümü umursa: “Haydi artık gel, ya gel artık, ya da git iz bırakma, şu dağlı gönlümü artık arafta koyma, cehennemden beter ya.