İlhan Arıkan
Uzun zaman oldu ellerim hecelere dokunmayalı.
Biraz küsmek biraz yabancılaşmak mı gerekiyordu.
Belki de biraz İhanet etmek mi gerekti.
Şimdi bunları düşünmek mi gerekti.
Acıktım Biraz şiire , susadım biraz dizelere.
Yüreğim sızladı yine ansızın.
Biraz anımsar gibi oldum eski çocuk yaralarımı
Rengarenk ışıklı dünyalardan sıkılmıştı yüreğim
Biraz soluk almak için gecenin ayazında yıldızları seyre daldım
Ve yine gecenin tüm gerçekliğini içime çektim.
Gördüm ki yüreğim sislenmiş.
Güneşi göremez hale gelmiş.
Bir an irkildim!
Nasılda bu kadar yüreğimi ihmal etmişim.
Onu bir hücreye bırakıp
Ardından idam gününü beklemeye bırakmışım.
Hiç mi havalandırmaz insan, hiç mi az soluk aldırmaz insan
Bedeninin içinde hapsettiği yüreğini…
