in

İnsanın kendi eliyle açtığı bir yara

Denizi çoraklaşmış balık misali son nefesimdeyim insan elinde
Göğün yedinci katında, seni nefesimin tükendiği ana dek yüreğimde taşıyacağım gibi ruhunun evindesin
Gecenin karanlığında ortaya çıkan gölgemsin peşimi bırakmayan, aklımdan çıkmayan
Gecenin üçünde çalan kısık sesli şarkının yarısında akla gelen sen
Yağmur oldum gözümden düşen, gönlüne giremeyen
Ölmüş bir balığın denize geri koyulması gibiydi isteksiz gelişin
Benim yüreğim, kaynayan çayın buharlaştığı su, çalan sazın kopan teli, güzellikler içinden ortaya çıkan insanın karamsarlığı
Kendisidir insanı ölüme götüren, insanın aklı tek başına köşeye sıkıştırır, gamzesi olan güzel gülüşlüyü bile ağlatır
Aklımla kalbimin verdiği savaşsın kazanan yok kaybeden meçhul
Kaybeden benim meçhul bir kişi
Meçhulüm gözünde, kulağında aklına girememiş
Yüreğini kapalı tuttuğun meçhuliyetim
Girmedin sevgimin derinliğine
Dokunmadın kalbime, kalbim sana atarken
Dokunmadan da yapılabildiğini öğrettin
Çocukca bir yer kavgasında farkettim
Büyüdüm çocukça
Sevgimde büyümüş habersiz
Her gördüğümde seni, yüreğim bir adım yaklaştı sana, adımlarım geriye giderken
Çocuktum öyle kalmışım, yoksun sevdan bende kalmış bunların farkı ne ki her ikisi de benim içimde beni ben edenlerden değil mi
Bunlar ne yük ne de hafif
Çocukluğumun kalbinde kalmışım kurtuluşu olmayan bir sevda.
Karşılıksız aşklar boş yüreğin en çok yer kaplayan varlığıdır
Karşılıksız oluşundan kalp hep boş, dolmaya hazır ama doldurabileni çıkmaz
Karşılıksız aşkların güzel olduğunu savunanlar, karşılıksız aşkla sarılı kalbi dolduramayanlar
Gece de boş görünür ama karanlığından
Ne geceyle bir oluruz ne de gecenin sessizliğinden
Gecedir sevdayı harlayan
Saat üçü bulmamışken akla getiren gecedir
Seveni ararken sevdiğimizden vazgeçmeyiz yük bırakmadan yük alır taşıyamaz da batarız
Seveni ararken sevmeyeni akıldan çıkaramaz kendi kendimize kendimiz cefa çektiririz sevgisiz olanın haberi yok, haberi olsa umuru olmaz
Seven de halimizden korkar, sevmeyenini düşlemeye devam eder
Gariptir aklımdan geçenler dünüm, bugünüm hiç eş olmamışken yarınımı nasıl suçlarım
Daha göreceğim bilmediğim kadar yıl, atacağım bir o kadar adım var
Kaçı sana, ne zamana kadar sana

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Turuncu Yazar

Written by Serdar

Bir cevap yazın