in ,

İntihar Üzerine

Çoğunuz biliyorsunuz ki yalnızca üç gün önce gayet güzel başarılara sahip Linkin Park’ın solisti Chester Bennington kendini asarak intihar etti. Elbette kesin olarak neden yaptığı bilinmiyor ama bazılarımız bir nevi onu anlayabiliyor.

Kendini öldürmüştü çünkü ruhunun rahatlamaya ihtiyacı vardı. Mutlu görünüyordu, muhteşem konserler veriyordu grubuyla beraber ancak içten içe eriyip gidiyordu. Zor şeyler yaşamıştı, ve bir türlü bunların üstesinden gelemiyordu. Ve o da bir sonuç buldu; ölüm! Bizler o bu dünyadan ayrıldığı için üzülüyoruz, ağlıyoruz ama bir yandan da onun artık rahatladığını düşünüp daha sakin kalmamız gerektiğini düşünüyorum. Evet, artık bir daha onun sesini duyamayacağız, şarkı söylerken onun gibi coşamayacağız ama inanın bana sorunlar yaşayan ve bir türlü bunu hazmedemeyen biri olarak yaşamak çok acı verici.

Düşünün ki kapkaranlık bir odada tek başınasınız. Dört duvar, arada ışık giriyor ama çoğunluk olarak simsiyah bir oda. Yıllarınız geçiyor o odada, belki bir umut diyorsunuz, çıkabilirim odadan. Biri gelir kurtarır beni, ışıklı günler görürüm diyorsunuz. Günler, haftalar, aylar hatta yıllar geçiyor. Günden güne kötüleşiyorsunuz artık yaşam sizin için nefes almak değil aksine, nefes alamamak. Boğulmak sizin için yaşam. Bu yüzden canınıza kıyıyorsunuz, bedeniniz tamamen nefes almayı bıraksa da ruhunuz en azından artık özgür ve rahatça nefes alıyor!

Düşünmüyorsunuz ama arkanızda kalanları. Onlar ne halde, nasıl üzülüyor bilemeden bencillik edip gidiyorsunuz bu dünyadan. Yardım alın arkadaşlar, bu kötü bir şey değil. Eğer yardıma ihtiyacınız varsa bunu yapın. Konuşun birileriyle…

Yaşamda kalın!

tumblr oticd6nRmX1tot9hro1 500

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Okur

Written by Sena Sevgili

KTO Karatay Üniversitesi- Grafik Tasarımı.
4.9.96*

Bir cevap yazın