in

Kayısı Çiçekleri

 

1635749 kayisi cicegi

Umudun beyaza bürünmüş hali, saf,temiz,masum ve en savunmasız haliyle.Bahara uyanışın en içten sembolü, bizler gibi..

Yürüdüğün yollarda düşmek gibi, Bir çocuğun caddede koştururken yere kapaklanıp dizleri parça parça olmuşken ayağa kalkıp hala oyun oynayacağım diye ağlaması gibi.Bir öykünün bitişi, yeni bir romanın başlangıcı gibi.Lakin, Kayısı Çiçekleri ufak bir esintide, kaldırım taşlarının soğuğunda buluverir kendini, bu onların narin oluşlarından mıdır yoksa esintinin onları o incecik dallarından nasıl ayıracağını bilmedikleri için midir?Kayısı Çiçekleri olgunlaşmadan önce ne çok şey anlatır bize.Bir çocuk gibidir Kayısı Çiçekleri gülen gözleri, ürkek tavırları ve o masum beyaz rengiyle umut etmeyi meziyet edinen, evet tıpkı bir çocuk gibidir. Zarafetiyle büyülerken, güneşin ilk ışıkları ve sıcaklığıyla açıverirler erkenden. Bozguna uğrayıverir ler üşüyen havayla bir gece sabaha karşı.Başları öne eğilir de ses etmezler.Ve eğer bir Kayısı Çiçeği iseniz, hasat zamanlarını beklerken Kara Fatmaların, Karıncaların ve belkide bir insanın ayakları altında ezilebilirsiniz. Kitap arasında saklanan bir çiçek olma şansınız çok azdır; güller, menekşeler, hercailer varken.. Kayısı Çiçeği olmakta ne çok zorlansalar bile, Her bahar açarlar.

Her baharda açabilmemiz dileğiyle…

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Okur

Written by Pınar GÜNAY

Bir cevap yazın