Mutluluğa Bir Adım Kala

Mutluluk. Yazarken pek zorlanmadığımız bu şeyi yaşamak gerçekten zor. Yaşamasının yanında tarifini yapmak da epeyce zorlayabilir bizi. Kimine göre mutluluk sabah kalkıp perdeleri açtığında gördüğü güneş ışığı iken kimine göre sabah duyduğu bir günaydın sesi kimine göreyse sabah kalktığında yanında gördüğü. Bunların tek ortak noktası sabah olmaları değil tabii ki. Bunların tek ortak noktası insan yaşamını altüst edecek kadar mutluluk  uyandırması olabilir.Demem o ki mutluluk size göre yaprak iken bana göre dal olabilir, hayattan düşerken tutunabileceğim bir dal…

2016 tüm kötülükleriyle son bulurken, bizden çok şey götürmüşken, biz böyle düşünürken bize bir şeyler öğretmiş olabilir.Ne öğretti derseniz kötü günlerin ardından iyi günlerin bizi bulabileceğini. Ne diyordu usta “Güzel günler göreceğiz güneşli günler.”Hem Nazım usta yanılmış olamaz dediğinizi duyar gibiyim.

Gördüm. Işıksız zindanlardan seneler sonra özgürlüğüne kavuşan insanın mutluluğunu gördüm ben aynaya baktığımda hem de hiç çaba sarf etmeden. Anladım, bir insanı neyin, nelerin mutlu edebileceğini bir ufak tarlada hayallerimi hasat ederken anladım.Tarlaya adımı attığım anda mutluluğa birkaç adım kalmıştı, şimdilerde bir adım var… Bir adımın bir adı var.Başlarda dediğim gibi tarifi güç. Her şeyin güç olması kadar güç, her şeyin anlamsız olmasının aksine bir o kadar anlamlı. 2017 de bizlerden çok şey götürecek belki bilemeyiz ama bildiğimiz tek şey mutluluğa bir adım var…