in

Ölümlü Dünya

Ölümün olduğu bu dünyada sensiz geçen günlerim..
Beni ölüme yaklaştıran ama sana yaklaştırmayan her bir an..
İşte her bir an boşuna akıp gidiyor ömrüm.
Ömrüm demiştim sana; hayatım, her şeyim.
Bir parçam sende bu yüzden.
Neşem, mutluluğum, hüzünlerim hepsi sende.
Bu ölümlü dünyada kavuşamayan biz ölünce kavuşur muyuz sahi ?
Çünkü ölünce kavuşucaksak eğer, bu dünyada yaşadığım her bir an haram bana.
Görüyor musun sevgili ?
Bir umudum sende hala..
Aslında bir umudum değil, bütün umudum, her parçam, her şeyim sende.
Söylesene sevgili; böyleyken yaşamanın ne anlamı var ki ?
Bu kadar yarım, bu kadar eksikken şu hayata nasıl devam edilir ki ?
Biliyorum şimdi diyorsun içinden: “Ediliyor işte bir şekilde.”
Ama ölüme bu kadar yakınken sana bu kadar uzak olmak..
Bu dünyada ayrı kalmamız adil mi söylesene be adam.
Ölüm var, ölüm.
Biz bu kadar uzakken ölüm bizi ayırırsa bil ki; ben ölünce bile kavuşmanın hayalini kuracağım.

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Okur

Written by Mavi Derya

Hayallerinin peşinden koşan; deniz, doğa aşığı, kendi halinde bir siyasal bilgiler öğrencisi.

Bir cevap yazın