Özet Olarak

Doğduk, ağladık, büyüdük. Ve adisyonu açmanın zamanı geldi…
İlk ne zaman yalan söyledik ? Hatırlamayız. Kendimize göre dostlar edindik ya da dost edindiğimizi zannettik. Aşklar yaşadık ya da günü birlik flörtler. Birikti sıkıntılarımız, tecrübelerimiz. Bazı tecrübeler o kadar ağır geldi ki kimimiz devam edemedi yoluna. Ya bilekten akan kırmızısıyla biti dünya ya da midedeki zehirle veda etti hayata. Ama öyle ya bu tecrübelerdi bizi büyüten, olgunlaştıran. Veda eden bazıları çocuk kalmak istedi kanımca. Kimi zaman havai fişekler yaşadık kimi zaman çarşaf denizdi hayat. Gelen gitti. Gidenlerin arkasından bakakaldık. Anlayamadık, anlatamadık. Ve gün geldi kötülük adisyonumuzu açtık. İlk ödeyebileceğimiz şeyleri yazdırdık hesaba; beyaz yalanlar ,küçük kaçamaklar. Tatlı geldi bize bu dünya ücretini hesaplayamadık.Bizim adisyonumuzdan geçinenler oldu (dost kazığı ). Sen öde ben de başka zaman sana ısmarlarım modunda. İnandık. Olmadı. Onların çöplüklerini de biz üstlendik. Kabardı kabardı bizim defter, üstüne daha beteriyle borç aldık. Borcu borçla kapattık (battık). O diğerleri senden tecrübe etti. Yeni adisyon açtılar. Öyle içlendik onlarınkine ama fayda sağladık. Yaptığımız çirkinlikler, yanlışlar… Devamı nasıl geldi öylece ? Biz bile inanamadık. Çılgınlıklar mı yapmadık?,saçmalamalar mı?, depresyon modları mı? Hepsi ortaya karışık oldu hayatımızda ordövr tabağı yaptık. Bir dönem takıldığın grup gitti , yerine bir diğeri geldi. Onlarla aynı macerayı başa sardık. Ama sen hep aynıydın be şanssız. Yaşadın, tanık oldun. Bitirmek istemesen de bitirdi-ler-. Bu böyle döngü oldu çıktı. Bela mı almıştın başına yoksa kendiliğinden mi buldu seni bela ? Boş ver karıştırma zaten hesabı ödeyemeyeceksin sonunda. Ağla bütün özlediklerine, şimdi hepsi senden uzakta. Hesap yine kitlendi sana.