Ben Piraye oldum anne.
Nazım gitti, ben kaldım.
Acıdım.
Sonsuz kere acıdım.
Öyle çok kanadım ki
başkası çoktan ölmüştü.
Ben hep kanadım.
Geceleri karanlıkta,
yağmur altında sigara içtim,
ağladım.
Sarhoş oldum
adını sayıkladım.
Defalarca öldüm,
nasıl olduğunu bilmeden yaşadım.
Ben Piraye oldum anne.
Nazım gitti, ben kaldım.
Rüyalara sığındım,
olmadı.
Hayata atlayayım dedim,
beni almadı.
Makyaj yaptım,
aynalar bile bakmadı.
Gözlerimde acılar,
yüzümde ölüm beyazlığı…
Şarkılar, şiirler bile
beni yok saydı.
Ben Piraye oldum anne.
Nazım gitti, ben kaldım.
Saniyeler çok uzun geldi,
sonsuzluk çok kısa.
Mezarlar bana kapalı,
yaşam çoktan sırtını dönmüş…
Koca evrene bir ben sığamadım.
Ben Piraye oldum anne.
Nazım gitti, ben kaldım.