Dünya, öylesine anlamsız ve boş
Olduk avare gibi, günahlarla sarhoş
Bir tek Seni (c.c) anınca huzur buluyor gönül
Ağaç, toprak, çiçek Seninle hoş.
Düştü yine çaresiz takvim yaprağı,
Var mıdır derde çare bundan gayrı ?
Çıkacak yol kalmadı Sen’den ayrı.