Konu: mutluluk

Ne utanırsın ki, Gerilebilirsin, Endişelenebilirsin, Gevşeyebilirsin, Gamlardan gamlara düşüp, Sevinçten havalara uçabilirsin, Korkabilirsin, Çekinebilirsin, Cesaretten dünyaya meydan okuyabilirsin, Bağırabilirsin, Çağırabilirsin, Azarlayabilirsin, Birinin hayatına umut olabilirsin, Ağlayabilirsin, Surat asabilirsin, Gülücüklerle hayatı aydınlatabilirsin, Rezil olabilirsin, Komik olabilirsin, Şapşallaşabilirsin, Hayran da olunabilirsin, Yanılabilirsin, Güvenebilirsin, Aldanabilirsin, Doğruluk deryasında kaybolabilirsin, Aşağılanabilirsin, Eleştirilebilirsin, Anlaşılmayabilirsin, Umursanmayabilirsin, Yalnız yürümeyi öğrenebilirsin, Bunalabilirsin, Bıkabilirsin, Tükenebilirsin, Eğlenmeyi...

Sevin...Çok sevin..... Varlığı bile yetsin mutlu olmanıza,hayatın gerçekten yaşamaya değer olduğunu hissettirsin size... Karşılık beklemeden hemde, sırf o diye sevin.. Sırf o diye işte.. yani ne kilosu ne...

Yazmak bir vazife sayılır olmuş... Sığınılacak bir liman olmadığında, Gidecek tek yer olmuş ağacın mucizesi, Okumak ilaç olmuş; tedavisi ruhadır.. Onca kalabalık arasında hayatın tek mühimliği, Bir demet sarısından...

Yağmuru sever misin? Ben  sevmem  neden biliyor musun? O havanın kapalılığı, atıştıran yağmur sesleri, yağmurdan kaçan insanlar durağa sığınan ya da bir manava sığınan...

Kocaman kız oldun... Kocaman kız oldun , ne de az kaldı 25'ine girmene.. "İyi ki doğdum gördün mü 25 oldum"   demene. A bir dakika sahi nasıldı o...

Yazı ne zaman yazılır? Mutlu olduğunda mı mutsuz olduğun anlarda mı? Yoksa arafta kaldığın, duygularının ne yöne gittiğini bilmediğin anlarda mı dersin? Ben mutlu olduğumda...

Yaşamak neydi; Karın tokluğu mu? Çalışmak ya da? Aşk mıydı? Acı çekmek? Mutlu olmak? Neslini sürdürmek?... Karın tokluğu dersek yemek yemek için mi yaşıyorduk yoksa...

Gün içinde neler yaptığını mı yazar bir günlükçü? Ne 'hissettiğini yazsa daha hoş olmaz mı? Yazmak rahatlatır, yazmak öğretir, yazmak farkına vardırır fark edilmeyi...

Bir insanı sevmekle başlıyor her şey. Bazen de bir insanı sevmekle bitiyor. Kapkaranlık oluyor, bir sis kaplıyor her yeri. Göremiyor insan nereye gideceğini. Ama...

Sonuç odaklıdır insanoğlu. Peki çabamıza kim bakar? Çabamıza Allah bakar, insanoğlu sonuca. Sonuçta duadır çaba. Duasız ne önemin var ki hatta. "Kimse senin dalgalarla nasıl boğuştuğuna...

Günümüzün yozlaşmış dünyasının parlatılmış kelimesi "mutluluk". İnsanlar onun peşinde. Haliyle ulaşılmaz bir mücevher gibi herkes tarafından bulunmayı bekliyor adeta. Şanslı olan ona kavuşuyor ama...

Mutluluk; kimine göre hissedebildiğimiz onlarca duygudan biri sadece. Kimine göre değeri anlaşılmayan herhangi bir şey işte. Kimine göreyse hiç bulamadığı değerli bir altın gibi. İnsanlar...

Neden bu kadar kaptırıyoruz ? Hayatta her şey gelip geçici değil mi zaman çok hızlı akıyor, her güne yeni bir olayla uyanıyoruz sürekli değişim...

Biliyoruz...Çok biliyoruz.Hatta doğrusunu da değil en doğrusunu biliyoruz.Her bir şeyle ilgili biliyoruz hemde. Haklıyız tabii bilince karşımızdakini de dinlemiyoruz yani sonuçta her şeyi biliyoruz...

 Mutlu olmak veya olmamak... Evet bu konuyu ele almam gerektiğini düşünüyorum. Sebebi bana gelen mailler veya yapılan hoş sohbetlerde bu durumun can sıkıntısı olması....

Yeniden sevilebilir düşüncesini, çayla simidin, İstanbul’un, siyah beyaz aşkların ve de mektuplaşmaların tadını ne zaman kaybettik dersiniz? Zaman nede çok şeyi alıp götürmüş bizden,...

1 parmak,2 parmak,3 parmak... ve 10 parmak.Hala korku var,tekrar tekrar tekrar..! 1 parmak ,2 parmak ,3 parmak.... Korkunun verdiği ağırlıkla, dakikalarca suyun altında nefessiz...

Sizin hayatınızda tanıdığınız ilk marjinal, ilk renkli saçlı insan kim? Hayır hayır, renkli saç derken sarıdan kırmızıdan bahsetmiyorum. Mavi mesela... Okyanus rengi, gökyüzü rengi......