Üç harfli bir şey

Kalbimin taşıdığı ağırlıktır beni kanatlandıran
Nur saçan bulutlardır güneşi hapseden
Nisan pencerelerinde beni sabahlandıran
İçime kaçan üç harfli bir şeydir geceden
Aşk ölü bir yaprak gibi düştü
Ben henüz büyümeyi beceremeden
Bayram sabahım gözlerinden
Gördüğüm en güzel düştü
Lakin uyanıverdim hemen
Sen, her gecenin dolunayı, sen
Burnunun ucunda sağa yakın bir ben
Ufacık siyah bir nokta olmak isteyen ben
Ben, yanılgıların yetim çocuğu, ben
Özür dilerim sarfettiğim her heceden
Dört yıllık bir defterden, tuttuğum kelimelerden
Bahsetmişim durmadan bahardan, çiçekten
Acıdan, kederden, hüzünden
Gitmekten, gidememekten
Sevmekten, nefretten, titremekten
Etten, kemikten bir sevda olmuş defter
Daha betermiş, kalem kelamdan daha beter
Tüm noktalama işaretlerim şimdi ağıt bestesi
Yankılanır duvarlarda sessizliğimin sesi

Ben yanılgıların yetim çocuğu
Defterim elimde içi kelimelerle dolu
Yıldızların esir düştüğü karanlık bir gecede
Bekliyorum seni geçen her saniyede
Yalvarırım doğ geceme artık şimdi
Bilme beni ama unutma sevda kimdi?