in

Veda

Bu sevdaya kabuk bağlamış

Kanamaz sende kalan yüreğim

Son nefesine çırpınıyor bak

Geçmişin yükü ağır geldi omuzlarına

Kanayarak dizelerim adım adım büyüyor…

Her ayrılıkta bir limana sığınıyor gözlerim

Güvertede yine hasret var bu gece

Işıkları sönermişçesine yıldızların

Karanlık bir aşkı kazıyor göğsüme

Dokundukça düşüyor şarkılar dilimden

Eksiliyor her hecede bir sevda

Büyüyor gözlerim doldukça olukları

Kokun sinmiş kaldırımlara

Kanıyor göz kapaklarım

Son kez karışalım mı gökyüzüne?

Yüzüm avucunda dursun öylece

Kalbime dokunsun saçların

Karanlığım sen ol bu gece

Söz sabah olmadan bitecek sevdam

Düşecek her sokağa bir ayrılık

Sonra mevsimler geçecek önümden

Yağmurlar kurutacak toprağı

Zamanın ilacı yetmez vedaları sarmaya

Bir sonbahar sabahında geldi gidişim

Sana sözümü tutamadım affet

Gözlerin aklımdan hiç gitmeyecek…

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Okur

Written by Vahide Müge Saltı

Erciyes Üniversitesi Halkla İlişkiler ve Tanıtım öğrencisiyim.
Lise yıllarımdan beri şiir ve müziğe ilgi duyuyorum.. Benim için hislerimi kaleme dökmek bir meditasyon gibi :) Ama asıl mutlu olduğum şiirlerimi okuyanların benim cümlelerimde kendini bulması.. Benim için önemli olan kelimelerle kafiye kurmak değil insanların kalbine dokunmaktır :)

Bir cevap yazın