Yeniden Ayağa Kalkmak

Günaydın kelimesini unuttuğumuz zamanın sevgiliden gelen günaydın mesajlarının kesildiği an ile aynı zamanlar olması garip bir tesadüf ya da acınası bir durumdur. Hani severken çok sıradan gelen şeylerin değerini kaybedince anlamak… Ne büyük pişmanlıklarımız var oysa..

“Keşke”lerle ne kadar da bunaldı hayatlarımız. Ne ara bu kadar kapandık kalbimizdeki odalara. Ne ara yalnız kaldık uçsuz bucaksız kalbimizde. Ne ara kurudu aşkım,sevgilim,SEVDİĞİM kelimelerinin pınarları.. Yine aynı monoton hayata kalkacağımızı bilerek göz kapaklarımızı kapatmak ve kapatınca eski defterlerin o sonsuz karanlıktan çıka gelip göz kapaklarımızın içine yerleşmesi.. Boş bir anımızda gözümüzden süzülen damlalar. Ne var ki her sabah ilk bilinçli aldığımız nefesin çıkışının ağız dolusu bir küfürle olması hala çözemediğimiz bir ton şeyin olduğu gerçeğini sert rüzgarlarla yüzümüze vuruyor. Yaklaşık üç senemi böyle geçirdim.

Sonra gerçekten iyi ki dediğim bir kadının bana verdiği tavsiye biraz kendime gelmemi sağladı. Söyledikleri “görmezden gelmeyeceksin,olayların hayatını negatife çekmesine izin vermeyeceksin,yenik düşmeyeceksin,bu kadar basit”ti. Aslında bildiğimiz şeyler bunlar. Ama görmediğimiz zaman inanasımız gelmiyor. İşte bu kadın bana bunu ispat etti,nasıl mı? Kendi yaşamıyla. Benim ne kadar negatif enerjim varsa onun bi o kadar pozitif enerjisi var. Öyle ki her konuşmadan ders çıkarmak zorunda bırakıyor beni. Ben öyle herkesten fikir alan biri de değilim lakin onun ruhu garip bi şekilde kuşatıyor ruhumu. Bütün karamsarlıklarıma diz çöktürüyor garip bi şekilde. O kadın hayatında ki zorluklarla bir şekilde baş edebiliyorsa hala şükretmek için nedenleri varsa benim neden olmasın? Sizin neden olmasın? Yapacak hiç bi şeyim yoktu yataktan çıkmak istemiyordum. Şimdi ise kendi hayatıma yön vermek zorunda olduğumun farkındayım. Dostlarımla buluşmaktan zevk alıyorum. Kitap okumaktan,yeni insanlar tanımaktan,müzik keşfetmekten ve dinlemekten ve daha bir çok şeyden. Uzun zamandır kulaklığımı alıp yürüyüşe çıkmamışım,kendimi kapatarak ne çok zaman kaybetmişim. Bir daha asla kaybettiklerim yüzünden bu kadar vakit kaybetmeyeceğim. Her sabah biraz daha kötü kalkıp,ağız dolusu küfür etmek istemiyorsanız yardıma açık olun. Herkes yardıma muhtaçtır öyle ya da böyle. Hayatta cidden şükretmemiz  gereken bir sürü şey var. Kalkın ve en iyi yaptığınız şeyleri yapın,uğraşlar edinin. Hayat üzülmeye değecek kadar uzun değil. Belki o bu yazıyı okumayacak ama ben o kadına da buradan teşekkürlerimi sunuyorum. İyi ki…