Evren Sarı
Bu bir veda mesajıdır.
Artık her şeyin sonuna gidiyorum. Oluşabilecek her şeyi görüyorum; uyuyamıyorum. Bu bir çaresizliğin öyküsü lakin siz yine de ‘bu bir boşvermişliğin öyküsü’ diye bilin. İlk defa ne öyküleme metni, ne deneme, ne düşüncesel bir yazı yazıyorum. Bu sefer sadece önümü görüyorum. Günler sonra yaşanacak her şeyi biliyorum. “Her şeyin farkındayım.”
Hani bazen öyle şeyler olur ya… Hayat sizi öyle bir yere getirir ki çıkacak yol bilemezsiniz. Fakat ne olursa olsun her şeyin üstesinden geleceğiniz zamanlar olur ve ne kadar güçlü olduğunuzu düşünürsünüz. Ya insanlar sizi çoktan öldürdüğünü fark ederseniz… Bir çok kez inanamayıp kendimle yüzleştim. Beş mayısta ölmüşüm haberim yok. Geçenlerde bir cenaze töreni oldu. Vefat eden aslında katledilen bir çocuktu bu. Daha 17 yaşındaydı. Yara bere içerisindeymiş. Vücudu devamlı kanıyormuş. Kimseler görmemiş, görenler aldırış bile etmemiş. Uzun uzun ağaçların ve taşların bulunduğu yerde bir çok kişi kederli, üzüntülüydü. İçlerinden bir kaç kişi ‘eli kanlı insanlar’ neşeliydiler. Yarını, benim olmayacağım günü iple çektiler. Hiç umursamadan ölünün üzerine toprak attılar. Ben ellerimle (ellerimle ördüğüm yaşamı oracıkta) ‘o ölü ruha toprak attım.’ Bir yandan kurtuldu dedim. Bende mutlu olmalıyım diye düşündüm. Sonra yalnızlık geldi aklıma. Ruhumu ben gömmüştüm. Şimdi sadece nefes alan bir bedenim kaldı; yalnızca. Umutlu, yarınlı bir ruhu gömdük. Allah affetsin! Bugün var, yarın yok.
Neler olduğundan bahsetmeyeceğim. Kimse anlamadı. Neyse, önemli değil. Bizi daha kimler anlamadı…
Tanıştığım tüm edebiyatçılar ileride çok tanınan bir yazar olup bir çok ödülü ve yeni akımlar başlatacağımı söylerler. Açıkçası bana fazla abartı geliyor. Hem olmuşum veya olmamışım kimin umrunda? Sanki olsam veya olmasam ne olacak? Sonuç olarak her şey beğenilecek lakin hiç bir şey anlaşılamayacak.
Bu hayatı anlaşılamayan olup yalnız yaşamak oldukça güç!
Daha fazla yazamayacağım, siz şimdi de sustuklarımı okuyun…
Ya beş gün, ya beş yıl ya da ne bileyim yıllar sonra kanlı bedende terk edecek.
Son olarak: “Ben hiçbir şeyi olmayan hiçbir şeyim.”
