in

Değil

Keskinleştiğimi fark etmeye başladım. Artık dokunduğum yere batıyor, bazen kanatıyor, her defasında bir iz bırakıyordum. İnsanların görünmeyen köşeleri vardır. O köşelerden dönerken ya istemediğin sokaklardan hızlı yürür geçersin ya da geri dönme düşüncesini aklından atamaz kendine çarpar durursun. Ama hiç sevemedim karşıma çıkabilecek yeni sokağı. Kırmızı kazağım nasıl eskidi bir görsen;başka hiçbir kazağa yakışmıyor kırmızı olmak.Yeni bir şey istemiyorum, neden eskime’ye çare bulamadık?

Kendine ters bir doğru ile tanıştım dün. Olduğu her şeye aykırı, oturduğu sandalyelerde gıcırdayan, en nihayetinde kendi kargaşasını net sandıran gecelere uyuyan. Gün sonlarında aklına takılan en ufak şeyin bile ne kadar sonsuzlaştığını fark ettin mi? Sırf bir gün orada sona eriyor diye, sırf bir gün bitti diye sonsuzlaşmaya kalkan her ufak şey karar verip sabaha karşı akla yerleşir. Yerleşsin. Biz gece koyuyoruz adını içimizde ne varsa karanlığa dair.Ama aslında sabah adı onun.O ışık, simsiyahı aydınlığa döndürür döndürmez geceden kalma ne varsa yok sayıp işe güce gitmek. Bizi rastgeleliğin ve düzensizliğin kötü olduğuna inandırdılar ama en çok onlara ihtiyacımız olduğunu yanlışların geri dönemeyeceğimiz yerlerinde anlayacağız.

Bir boşluk gibi potansiyel galaksi’dir hayallerim.Haliyle, kırıklarım kara deliklerden geçer geçer dolar yürüdüğüm her kaldırım çatlağı arasına.Biriktikçe artmaz her şey; üst üste bindikçe azalan şeylerden bahset bu kez. Çoğunluğa uymayan, geleneksel mantık içermeyen, kendi huzurun için çabalatan, senelerdir olmaya çalıştığın o kişiye hiç lüzum olmadığını gösteren ve çok kısa anlardan çok uzun can kırıkları sağlayan şeylerden.Belki bir tomar boş kağıtla bozuk para yığını yanındaki kalemlikten aşırdığın kalemin asla fark edilmeyecek eksikliği bu.Belki senin olduğuna hala inandığın beklenmedik bir hediyenin kendini bir başkasına ait etmiş olması.Bak bir de,yığın yığın pişmanlıkları hep en soldan başlamak kaydıyla yok saydıran umutlar.İki el birbirini tuttuğunda “bir” olur.Azalır.Azalmak kötü mü?

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Kırmızı Yazar

Written by Melis Erdoğan

Sayın okur,bi yerlerde yaşıyorum ama oralara hiç ait olamıyorum.Bilmek istediklerini sor,çekinme.
ve kendini bu kadar hırpalamana değmiyor hiçbiri, boşver.

Bir cevap yazın