Duymaz, Konuşur Palmiyeler

Nasıl savruluyorsa Palmiyeler Akdeniz’de
Nasıl bitiyorsa kaldırım taşının altında papatya,
İşte öyle çıkıyor umut dolu şiirlerim…
İnançlı, coşkulu, gül kokulu…

Nasıl, bir kuşun kanadında,
Kelebeğin tutsaklığında,
Uzak gelecek gemilerde,
Bugünü, yarına taşıdığım geçmişimde,
Biraz gerçek, biraz düş…

Yağmur ile münakaşada
Ama gururlu rüzgarlar,
Haykırıyor satılmış düşlerime,
Aldanmışlığına…

Sevgi pıtırcığı çocuklar,
Enerjisine hükmettiğim güneş,
Gölgemde silüetim…
Ruhumdan da nazik, mavilikler…

Sokakları labirent gibi şehir,
Nerden gitsen aynı,
Nereye varsan denize…

Bir düğün telaşı gibi
Kuşlar göç edişi..
Tören eşliğinde uğurlanıyorlar…

İşte o anlarda …
Palmiyeler göğün maviliğinde,
Rüzgarda uzaklara savrulsalarda,
Ruhları sarılıyordu,
Kendi isimlerini fısıldıyorlardı birbirlerine,
Üç kelime,
Mutluluk,
Coşku,
Huzur...