Bir yol var. Yürüyorum sanki kaçmak, uzaklaşmak, nefes almak ya da kendimi bulmak için. Yol sonsuz. Ben ise sonsuzluğu seviyorum. Düşüncelerin bir örümcek ağına dönüşüp beni yok etmesinden korkuyorum. Korku var oldukça biz olmayacağız bunu da biliyorum ve yürüyorum. Annemin gülüşünü özlüyürum. O gülüşü başka kimsede görmenin verdiği gerçek yokuluşa meydan veriyorum. Birileri der ki: “Biz Allah tarafından gönderildik çünkü deneniyoruz. İyi insan mıyız ya da kötü insan mıyız? “Devlet mekanizması tarafından da sürekli denetimlere tabi tutuluyoruz. Biz zavallı modern yaratıklarız.
in Genel
Haz
Serpil Dede
updated
2 Votes
2 Comments
Görseldeki dağ manzarası beni benden aldı.
Dağlara gitmenin tam sırası.