Özlemle sadakatin hududundayım
Elimde sazım
Ölümle yaşam arasındaki o ince çizgide cambazım
Hasret derlermiş adına
Yokluk ile varlığın ufkundayım
Yalnızlığın yolundayım.
Öyle geceyle baş başa olduğum saatlerde
İçimdeki efkârım Dinmez efkârım.
Belki de seni hatırlatan o şarkıyım…
Kimsenin görmediği bir diyarda herkesle
Baş başayım.
Ağlanır halime, gülmekten değildir
Haykırışlarım…
Seninle, sevinçle gülmek varken
Yaşa boğdu, yasa boğdu, karanlığa boğdu beni
Gözyaşlarım…
Kalbim bir mezarlık artık
Hasret duvarlarıyla örülü
Koyu, karanlık ha bir de
“Yalnız bir mezarlık…”
Ziyarete kapalı
Kabirler simsiyah
Tek beyaz olan şey
“Hasret duvarları…”
in Şiir