Raziye Sayaslan
Bir şiir öldü içimde benim bugün,
Sabah ayazında astı kendini cümleler
Karalandı, ezildi, tükendi de yaptı
Demir bir kement gibi sıktı boğazını
İncindi nahif kelimelerim, noktaları bir,
Tek ve yalnız eksik kaldı.
Bir şiir öldü içimde benim bugün,
Oysa daha çok yolu vardı gidecek,
Eğilip bükülecekti birbiri ardınca,
Çok sayfa vardı daha yazılmayı bekleyen.
Teker teker yarım kaldı sözler
Bir kuş misali uçtu dallarımdan,
Yandı, kanadı, duman oldu
Beklemeden bile bir gece,
Öldürdüler şiirimi içimde sessizce.
Bir şiir öldü içimde benim bugün,
Gözyaşlarıma mürekkebin rengi karıştı,
Ellerimle gömdüm yüreğime,
Çığlık çığlığa bağırmasın harfler diye diye
Yuttum attım
Gizliden gizliye,
En derin kuytularıma sakladım.
Ve bir şiir öldü içimde benim, bugün,
Haykıramadım doya doya, susturulmanın bile
Acı zevkini tadamadım.
Kalemim yetim, sayfalarım öksüz kaldı
Cümleler çoktan kana toprağa karıştı.
Bir şiir öldü içimde benim bugün
Bir parçamı canlı canlı gömdüler,
Ölü şiiri yanmış yüreğimde gizlediler.
