Yağmur
Bu yazı bu sefer daha farklı bir konuda. Benim için belki de en önemli olan ve hayatımı değiştiren en güzel insana ithaf edeceğim bir yazı olacak. Herkes bu yazıyı yazmamam konusunda bir şeyler söyledi ama bence yazmalıyım. Üç koca sene…Ben de zorlanıyorum devam etmeye yazıya fakat yapmalıyım. Sayende buradayım. Tüm hayatımı değiştirmemde farkında olmasan bile bana yardım ettin. Her şeyden çok sevmesini öğrettin bana. Heyecanı, karındaki kelebek hissini, beklemeyi, üzülmeyi…Hepsini tamamen sende bulduğumda hangi duygu olursa olsun mutlu etti beni.
Ve konuşmadığımız zamanlarda ne kadar üzgün olduğumu sadece ben biliyorum. Sana her zaman gerçek sevgimle yaklaştım. Seninle yeniden tanışmayı isteyecek kadar. Bu güzeldi.
Birini hayatından çıkarttığında ne kadar soğuk olduğunu biliyordum ama hep içimde benimle arkadaş olabileceğine dair bir umut vardı. Soldu gitti tabi ki şimdiye kadar. Keşke olsaydı. Ve sen keşke kalbine olan hayranlığımı görebilseydin.
Şimdi bu üç seneyi düşününce…Bu yazının tamamen bir veda yazısı olacağını düşünüyorum.
Sevgili sen, o halde gelecek sene senin için mükemmel geçsin. Tüm iyi dileklerim seninle. Umarım bir gün beraber oturup gelip geçen insanları izleriz. Hayatın senin gibi güzel ve harika geçsin. Her zaman kalbimin bir köşesi sana ait ve kollarım da senin için açık olacak.
Mutlu Yıllar…
