Nazlıcan Aslan
Şu an buraya yazıyor olmak, bir oda dolusu kitap veya kahve bulmuşum gibi bir his. Hayatımın ‘şansımı bir deneyeyim’ kısmı ilk defa bana yeşil ışık yaktı! Korktuğum, düşüncesi aklımdan geçtiği an vazgeçip bıraktığım tüm hedeflerime selam olsun!
Bazen bazı başlangıçlar korkutur. Bazense çok korkutur. İşte hayatın ‘çok’ kısmına neden sadece korkuları sığdırırız, bilemiyorum. Çok mutlu olmak varken, çok huzurlu olmak varken, çok keyifli olmak varken hatta hayatın çok’u olmak varken bu korkularımız niye ? Yaşanmışlıkların verdiği pişmanlıklar , geleceğin verdiği kaygılar bir yana dursun, biz anı yaşayalım. Evet, çok klişe ! Ama bazı klişeler kesinlikle yaşanmalı. O yüzden; şimdi evet tamda şuanda içinden ne geliyorsa, aklından ne-kim geçiyorsa ona git, onu yap ! Anı yaşa , bu sadece sana özel. Ve ben bundan sonra buradayım , sen hayatı yaşadıkça ben senin için hayatı buraya dökeceğim. Yolumuz uzun, sarsıntılı ve yer yer deniz manzaralı. Eee tabi ki göğe de bakmalı 🙂
Güzel bir eserdi tebrikler ederim selamlarımla.