Her şeyden hiçbir şeye

Öyle bir başlık seçmekteki tek amaç, her şeye bir başlangıç yaparken aslında bir sona doğru ilerliyor olmaktı. Zaman su gibi akıp gidiyor ve ben suyun debisi gibi zaman içinde akıp gidiyorum. Zamanın içinde akıp gitmek bir yana zaman benim içimde su gibi akıyor. Benim için de herkes gibi çoğalıyor bir yandan yaşadıklarım kadar yaşayamadıklarım.

Sahi insan bir şeyler yaşarken onu kaleme almayı ne kadar aklından geçirebilir? Ben bu soruyu hep sordum ve soracağım. Yaşarken yazmanın verdiği haz… Nereye yazıyorsun ya hu? Denebilir. Aklıma yazıyorum bazen kağıda bazen duvarlara resimler çiziyorum. Yaşamak bu olmalı diyorum, seyrediyorum çizdiğim resimleri okuyorum yazdığım her cümleyi bazen düzeltiyorum bazen karalıyorum.

Hiç dolmuyor ama içimdeki boşluk bir şeyler arıyorum sürekli. Yavaş yavaş yürüyorum düz bir yolda tümsekler çıkıyor aniden zaman durmuş gibi hissediyorum. İşte akıp giden zaman o anda tıkanıyor. Bazen deli saçması oluyor bazen tutukluluk yapıyor aklım. Anlıyorum ki zaman benim içimde duruyor ama ben zamanın içinde akıp gidiyorum.