Pİ Sayısı
Ilık bir sevinç kaplar bazen ya hani.
Hanidir yoktur ortalarda, hanidir küllenmiş kurşun rengi gibi bakar sema gözlerine.
Ayıramazsın. O kurşuni ağırlık mı yerleşmiştir gözlerine yoksa gökten mi sirayet etmiştir?
Sorarım sana ey müstemi!
Gözler mi büyük gökler mi yoksa avuç içlerin mi?
Boş ver yada bu kadar derinlere dalma sen. Bırak bu mevzuları mecnunlar düşünsün.
Gel biz iki berduş dolayalım ellerimizi birbirimizin omzuna, bakalım tam karşımıza, dünyayı kurtaranlara sırtımızı dönüp dağlara tüneyelim.
Büyüğe de küçüğe de biz karar verelim.
Elma şekerleri kocaman olsun mesela.
Patlayan şekerler devasa.
Ekşi sakızlar kar topu gibi büyük olsun mesela.
Global sorunlarımızı, alarm veren tehlikeleri de biz seçelim!
En büyük kavgamızı ekmeğimizin kulağını yemek adına yapalım.
En dehşetli salgın, gülme krizlerimiz olsun.
En büyük acı, ayak serçe parmağımızı sehpaya vurmak olsun ve ardından küresel yas ilan edilsin.
Koca koca insanları çocuklar parklara götürsün, kavga edenleri kulağından tutup öpüştürüp barıştırsın.
Kıskançlık yapanların sakızı toprağa düşsün mesela.
Yada boş ver en iyisi kıskançlık da kindarlık da olmasın.
Şimdi bunlar da nereden mi esti, müstemi!
Bir keresinde küçücük bir adama merdivenlerde selam verdim.
Dedim, günaydın İbrahim!
Günaydın, demedi.
Selam da vermedi.
Kaldırdı ellerini, avuçlarını kocaman açıp ters çevirdi ve bir şeyler serpiştirmeye başladı.
Sonra ekledi.
“Keşşşke bugün gökten karrrpuzzzla karışık kar yaaağğğsssaaa!”
Ne dersin müstemi?
Belki de bahar mevsimindeyiz, şimdi kar yağmaz.
Gökten karpuz yağmaz.
Zaten yağsa da çok büyük olduğu için bize zarar verir.
Berbat bir fikir, demeliydim ve daha neler neler…
Cık cık cık!
Bilemedin.
Unuttun mu, bu sayfada büyük küçük her şeyi biz seçiyorduk;)
Kiraz da yağsın, dedim. Ben kirazı karpuzdan daha çok severim.
Bence, kiraz da yağmalı!
Eee söyle bakalım, müstemi!
Peki ya sen?
Sen Mecnun musun yoksa Berduş mu..?
