in

Kendimi tanıma çabası

Kendimi bulabilmek için çok çabalıyorum…
Bazen yıldızları seyrediyorum, gökyüzünde öyle duruyorlar niye durduklarını düşünüyorum ama bir türlü bulamıyorum niye oralarda öyle çaresiz ve yalnız durduklarını acaba oralarda başka birileri yaşıyor mu benim gibi bizim yıldızımız olan güneşe bakıyor düşündüklerim şeyleri düşünüyor mu bilmiyorum…
Ne demiştim… Hıı… Kendimi bulmak için çabalıyordum… Evet çok çabalıyorum ama bir türlü tam olarak bulamıyorum bazen kendimi bulabilmek için dışarda bir yerler bakıyorum belki onların yardımı ile kendimi bulurum diye… örneğin bazen kuşların uçuşuna dikkat ediyorum, öyle hava da özgür özgür süzülüp bir yerlerde konup biraz dinlendikten sonra tekrar devam ediyorlar, acaba özgürlük bu mu diyorum kendi kendime ama kışın dışarda yiyecek bir şey bulamamaları geliyor aklıma ve bu sefer özgürlüğün ne olduğunu düşünmeye başlıyorum. Özgürlük nedir cidden?? Hep özgürlük özgürlük diyoruz ama ney özgürlük… Aslında biz insanlar hiçbir zaman özgür değiliz orası kesin. Çünkü biz yarım olarak geliyoruz dünya, çevre bizi tamamlıyor zamanla, verdiği eğitimle tabi bu eğitim bazen kötü bazen iyi olabiliyor peki iyi ve kötü neydi… Ama hayvanlar özgür mü bilmiyorum, kendimize göre yorumluyoruz her şeyi ondan bilemiyoruz tam gerçeğin ne olduğunu…
Bak yine başka yerler gitti kafam benim kafam hep dağınık işte böyle bir yol bulmaya çalışıyorum ve bazen yarım yamalak buluyorum o yolu tam yetiştiğimde bir sürü yol olmaya başlıyor…
Bazen de içime bakıyorum yüreğimin en derinliklerine oralarda saklanmışımdır belki diye ama oralarda hep anılarla karşılaşıyorum… Ama güzel şeyler çok beklemiyor orada hep acı veren şeyler duruyor…
Bazen beynime bakmaya çalışıyorum ve baktıkça içim ürperiyor sanki bir sürü yılan ağzını açıp beni yutmak için bekliyor… Tek tek yüzleşiyorum onlarla oturup konuşuyorum bazılarıyla uzlaşıyorum, bazılarıyla oturuyorum ama hiç konuşamıyorum sadece o anlatıyor karşısında lal gibi duruyorum gözlerimden yaşlar akıyor sadece, bazılarıyla hiç karşılaşmak istemiyorum gördüğümde yolumu değiştiriyorum ama birkaç sokak sonra yine karşıma çıkıyorlar. Bazıları ile ilk defa karşılaşıyorum bunlar hepsi nereden geliyor bilmiyorum. Acaba hiç karşılaşmadığım, ejdarha kadar büyümüş olanlar var mı?
Başka yerlere gittim… İşte kendimi bulamıyorum bir türlü hep başka yerlerden çıkıyorum. Bazen benim kafamda youtube yapay zekası gibi oluyor işte…
Belki bende yapay zekayımdır!!! Yine kafam başka yerleri gitti.
Belki de kendimi bulmak için bu yolları hepsini keşfetmem lazım bilmiyorum… Kafam başka yerlere dalmadan ben kaçayım…

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Kırmızı Yazar

Written by Tuncay Akın

ktü-harita müh.
psikoloji ve felsefeye meraklı
çok okur ve çok düşünür, biraz da melankolik....

Bir cevap yazın