“Sokak lambaları 07.04’te söner

“Sokak lambaları 07.04’te söner, seni severken öğrendim

Birini her şeyden çok seversiniz,o an sizden canını istese verirsiniz.Geceler 21 Aralık’tan bile daha uzundur bu durumda,çünkü heyecandan uyku tutmuyordur.Bir an önce sabah olsun da onu göreyim diye beklersiniz.Haftasonları mesela ölüm gibidir,geçmek bilmez.Pazartesi sendromu yoktur sizin için.Hatta siz Pazartesi’ye aşıksınızdır bir an önce gelsin diye.Cuma
günleri ise tam tersi bir durum olur.Hafta biter ve en kötüsü ayrı kalırsınız iki koca gün boyunca.Normalde geceler uzunken bu sefer de günler uzamaya başlar.Sonra tekrar hafta başı ve kavuşma..Ama ne kavuşma..Elinizden gelse onu size getiren dolmuşa kocaman sarılacaksınız.Onun geçtiği yolları yalınayak yürüyecek,soluduğu havayı içinize çekeceksiniz bir daha nefes almayacağınızı bilseniz bile..Evet,sevdiniz siz.Aşık oldunuz,bağlandınız her şeyinizle.Gururunuzu ayaklar altına aldınız onun için.Kalbinizde ona öyle büyük bir yer ayırdınız ki o kalbin size ait olduğunu bile unuttunuz artık.Ne zaman ayıldınız peki?Ne zaman bitti bu “rüya”?Bir anda dünyanız nasıl karardı?Karadenizde olmayan gemileriniz bile sanki varmışçasına nasıl da battı?Güneşliyken günler nasıl da kapkara bulutlar tarafından esir alındı?Belki yağmur yağsa ıslanırdınız günlerce, ama yağmadı.Havanız hep kasvetliydi, sizi boğmaya ant içmişti sanki.Siz nasıl bu hale geldiniz sevgili dostum?Hadi bunun cevabını boşverin.Zaten olan olmuş.Siz kendinizi,varlığınızı unutmuş bir halde ordan oraya sürüklenirken “o” napıyordu?Meşhur “o” varya hani..Size dünyada cenneti tattıran ama sonunda cehennemi yaşatan “o”.Tırnak içine aldığıma bakmayın insanüstü biri değil o.İçimizden biri yani,yabancı değil.Ama bir anda nasıl da büyüttünüz ,kocaman yaptınız gözünüzde..Onun da sizin gibi bir insan olduğunuzu unuttunuz.Evet sizin gibi bir insan..Yani siz de insandınız ama o insan değil de sanki bir melekmiş gibi davrandınız.En önemlisi de kendi varlığınızı ona armağan ettiniz.Değdi mi peki?Hayır.Ama ne güzel uçuyordunuz,bir anda çakılmayı hayal etmiyordunuz değil mi?..Eğer göklerde uçmasaydınız yere de düşmezdiniz.Hep size yükleniyorum ama o yere çakılanlardan biri de benim aramızda kalacaksa eğer.Her şey kendimizi unutmayla başladı.Ama iyi yönünden bakmak lazım bir de.Eğer bunu yaşamış olmasaydık kendimizin farkına varamayacaktık belki.Şems-i Tebrizi’nin ne demek istediğini de anlamayacaktık.”İnsan kendini bildi mi her şeyi bildi demektir” demiş Şems.Ben kendimi bilmeye bir parça yaklaştım sanırım.Darısı sizin başınıza..:)