Sanki yeni bir hayatın kapısında tanıdık bir hissi yaşıyorum. Hep o bildiğim belki bilerek değdiğim... Bir tanışıklık arıyorum belki bilerek sevdiğim... Bulunmak, bilinmek ve bölünmek...

   Bugün hızlı hızlı dolanıyor kapıları sözcükler. Senin sustukların var benimse söylediklerim. Dolaşıyor ellerime saçlarıma kibirli nefesin. Üflemek istemişsin ağır ağır gözlerinden. Tamam bugünün...

Kapılar çarpar durur... Aylardan eylül ama bu ayın adı yok sanki. Kapılar açılır durur... Rengin yeşiline boyanmış bir adamın griye dönüşü... Belki duruşudur bu...

  Pencereden bak. Ağaca yaslanan bir park. Gölgesinde yaprakların çocukların neşesi var. Saatini kaybet ya da sakla cebine. Kurtul üzerine yapışan her şeyden. Yerden kalkan...