Yedi milyarın arasında, kıvranıyorsun huzursuzca
Çünkü nefes alıyorsun tam ortalarında
Sekiz gezegenin arasında, sarılıyorsun dünyana
Çünkü biliyorsun ona ait olduğunu
Korkuyorsun. Korkuyorsun, çünkü yalnız olmaya başlıyorsun
Gözlemliyorsun yüz milyar aydınlığı
Çünkü biliyorsun özgür olduğunu
Ama gidemiyorsun, uzaklarda kalıyorsun
Çünkü ufaldığını hissediyorsun
Korkuyorsun. Korkuyorsun, çünkü yalnızsın
Ruh’a dokunan bir şiir.