Ardakan Coşkun
Ne zaman bir şehre baksam ölümü görüyorum.
Gördüklerim beni boğuyor, yakamı bırakmıyor.
Kaçmaya çalışıyorum, Koşuyorum, arıyorum.
Ama yeşili göremiyorum.
Nefes alamıyorum, ölemiyorum, sadece can çekişiyorum.
Gökyüzü alsın beni istiyorum.
Açıyorum kollarımı, bekliyorum.
Ama oraya ait olmadığımı biliyorum.
Çünkü maviyi göremiyorum.
Sadece can çekişiyorum.
