Bedirhan Ağaç
Kalbim ruhumu taşıyamıyor artık.
Her şey sen olmuş, her sen yok olmuş gibi içimde.
Her geçen gün daha da artıyor yer çekimi.
Ağırlaşıyor hayallerim, ağırlaşıyor umutlarım, heveslerim.
Benim yer’im sensin.
Gözlerine bakıyorum, uçsuz bucaksız karanlık.
Oysa böyle midir aşklar? Parlamaz mı içinde yaşanmışlıklar.
Öylece bakarım yüzüne; gökyüzüne bakar gibi,
uçamayacağımı bile bile.
Bedirhan Ağaç
