İrem Koçak
böyle sessiz ayrılıklarda,
her şey önceden belli olur.
en güzel zamanında, aşkın ve hayatın
insan deli olur..
o, kadırga taraflarında bir evden çıkmıştır.
masum bir yalanla -halama diye-
gözleri pabuçlarında, mahcup
ellerine yapışmış gibidir
harçlığından arttırıp aldığı
sevimli hediye..
ah, insan nasıl çıldırmaz nasıl
bir çaresizlik,
bir umutsuzluk sarmış her yanı.
aranızdan insanlar geçer.
bulutlar geçer.
o, kırmızı mürekkep gibi dudaklarıyla, zoruna
utanarak gülümsemeye çalışır.
bu gülüş en aldatmazıdır vaatlerin.
yıllarca sonra bir uzak gurbette bile;
zulmüne dayanılmazken yalnız saatlerin,
bir yeşil yaprak üstünde gözlere,
görünür, uzaklaşır…
Şiirleri çok seviyorum.
Ama şiirler içinde en zor olanı benim için cümlenin kırılıp bir alt satıra geçmesi.
Anlamada çok zorlanıyorum bu tarz şiirlerde.
Şairin kendi sesiyle dinlediğinizde daha çok anlam kazanıyor.
Vurgu ön plana çıkıyor.
Emeğine sağlık…
Ben de uzun cümleli şiirleri seviyorum. Özellikle de şairlerin sevdiklerine yazdığı mektupları seviyorum, gerçekten etkileyici oluyorlar.
Eskiden forumlar varken yazılanlar hakkında daha rahat görüş yazılabiliyor ve her üye bir konu oluşturabiliyordu. Kimi zaman saçma konular oluşurken kimi zamanda zihin açıcı tartışmalar dönüyordu. Bunlardan biri de şiirde kelime avıydı. Katılımcı sayısı belirleniyordu ilk önce. Sonra katılımcılardan biri bir kelime belirliyordu. O kelimenin odağında şiirler yazılıyordu ve herkes oyluyordu. Herkes için nitelikli bir oyun ortaya çıkıyordu. Şimdi bir şiiri bir siteye koymak bile zorlaştı. Kim okudu. Ne anladı. Hiçbir şey yok ortada.
Bu şiir için puanım 8.