Bir Kavga

Çocukların kavgasında yenik düşmüş bir yetişkin
gördüğün gün gelmedikçe, gelmemiştir gözlerimden
küçük bir çocuğun öfkesi
Tuttum yere düşürülen çocuğun sıkılmış yumruğunu
Onlar düştük zannederken
Ben senin avucunda doğmuştum
Sokaklar iki dudağımla uyanır
Sokak lambaları altında uyurken sokaklara nasıl olur da
bizim diyebilirlerdi ki bu filler
Bizler ezilmişliğin öfkesiyle gelirmişiz
Onların doyumsuzlukları ölene dek dinmez
Bizdik çocuk
Bizdik, bizken ellerimizdeki kanla duvarlara
kardeşlik yazacağımıza birbirimizden ayrışırken
ellerimize kan bulaştıran
Kanlarımızda çocuklar yitmiş
Yetmişimdeydim yedisindeki çocuklar yitip giderken
sanki Karadeniz’in dalgalarınca
Bir gece gözlerine firar etmiştim
Gözlerim sokaktaki kavgada yere düşen
Mahir’i aramakta belki de Hüseyin, hangisiydi
aradığım bilmezken
Belki sokakta tek yakalananlar
Belki sokağın yalnızlığı
Belki de sokaktaki virane bankta yatan yersiz yurtsuz
Yurtsuzdum bir kış ayına dek
Gözlerin benim ömrüme denk
Senin gülüşünde bir deniz saklı
Rengi yeşil
Sokaklarda ağaçlara bıçak indirilirken bir korkuyla
darağaçlarına hala can suyu verilmekte.