Gözyaşı

Aralık bırak kapını ardından çıkarken
Ben biraz geç geleceğim ölüme daha erken
Daha söylenecek şarkım var ardından
Hatırlanacak günlerim var beni sardığından kalan
İçilecek bir yokluğun var bana kalan
İçtikçe sarhoş eden an ve an
Daha öldüreceğim bedenim var canda
Sen varsın çünkü damarda kanda
Karanlık gece var daha ayın doğmadığı
Gecenin bir türlü gündüz olmadığı
Yağmurlu akşamlar var kalbimde puslu
Akıtıyor yaşları gözlerimden uslu uslu

Aydınlık şehir içinde, karanlıkta bir adam var
Belki de arıyordur yokluğundan firar
Sahilde dalgalar var duvarı döven hırçın
Ne oldu yoksa onları da mı bıraktın
Üzülme bu da geçer gider de
Bir of çek de içine alışırsın sonra gele gide
Çünkü bırakıldığın kadar masumsundur cihanda
Ve bıraktığın kadar günahkarsın masumların vicdanında…