in

Hissedenler ve yaşayan ölüler

Hava karardı
Bulutlar mesul buralardan
Yalnızlar mesut bu aralarda…
Mesuttur elbet;
Kendi gibi olmayanı sevmezken insan
İçi kömür karası
Nasıl sevsin ki aydınlığı
Yenemezken içindeki karanlığı
Nasıl uzatsın ellerini güneşe
Nasıl baksın şafağa
Nasıl yürüsün ışığa
Hava karardı
Yalnızlar mesuttur elbet
İçinde kor kor ateştir yanan
Yükselir tepelerden elemli duman
Yükselişin adresi değildir harap bacalar,
Bu duman ki, insanın içinden çıkar.
Sahi, orada yanan ne var!
Tam içinde, göğsünde.
Kaybolan hayallerden
Yıkık dökük sözcüklerden
Eksik lakin tam gibilerinden…
Kusurlardan öte, yalnızlıktan öte.
Sevgisizlikten öte.
Samimiyetsizlikten öte…
Bunların hepsi yananlar.
Hepsi, hepimizden öte.
Güzel yaşayın
Duygularla
Yaşamıyoruzdur belki de
Hissedemediğimizden
Hissetmek, yaşamaktan öte

Hissetmektir yaşamak,

Yaşayan ölülere selam olsun…

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Kırmızı Yazar

Written by Aysu Ataman

Aysu Ataman. Lise son öğrencisi. Bu aralar az yaşar, keşfeder; sevmeyi sever, sevmeyi yazar… Hayatı pek kurcalamaz hissediyorsa yazar, hissetmiyorsa sezer… Vicdanı temiz, yüreği güzel, yaşamaya çalışır gider işte. Minnet sanadır "Can yücel…"
Akdeniz Bölgesi genelinde veya Mersin kapsamlı birçok şiir&kompozisyon yarışmasında derece almış vatan şairi (Yalnız vatan millet konularını değil, vatanında yaşanan bütün duyguları tercüme etmeye çalışan ki kendice hatrının sayılı olduğu bir kitleye göre de başarılı bulunan) hayalleri için yaşayan ve yaşamak için hayallerine tutunan kısmen başarılı tamamen ise duygusal... Belki de kısaca sıradan. Ama sıranın neresinde olacağına bir türlü karar veremiyor. "Yazdıklarım benim dünyam. Herkesin dünyasında vardır bir anlam…" da der :) Duygunun olduğu hiçbir çalışma başarısız değildir.

Bir cevap yazın