in

Kuşlar uçmayı unutmaz

Sabah kalktın yüzünü yıkayıp, aynada kendini gördün bir durdun. Kahve makinesine kahve koyup diyete uygun bir kahvaltı hazırladın. Bir kibrit kutusu kadar peynir, yarım kepekli ekmek, 3 tane zeytin, avokado ezmesinden oluşan bir kahvaltı.  Her şey bu kadar doğru olsaydı zaten mükemmel diye bir kavram olmazdı değil mi?  Tık diye bir ses duyuldu kahven hazır fincanına yarım kahve koydun ve hasırdan  oluşan  sandalyeye oturdun. O yerden çok yüksekte olan camından yağmuru izliyorsun. Bir yandan kahveni yudumlarken yağmur sesleri sana eşlik ediyor. Aniden hazırlanıp yürüyüşe çıkıyorsun. Bir ceket giydin kapşonunu  kafana çektin kulaklığı taktın ve o ana telefonun çaldı patronun  seni arıyor  neden çünkü işe gitmedin telefonu eve bırakıp evden çıktın. O müzik  anılarını hatırlatırken sen daha çok hızlanıyorsun hızlandıkça da yağmur damlaları yüzüne vuruyor. Hava kapalı insanlar işte çalışıyor, öğrenciler okulda,  hastalar hastahanede, yaşlılar huzur evinde, fakirler.. zenginler… duruyorsun ve kafanı kaldırıp gökyüzüne bakıyorsun .. ah o kuşlar her şeye rağmen uçuyorlar çünkü kuşlar uçmayı unutmaz…  ‘biz de yaşamayı unutmuyoruz üzüntüde de, sevinçte de her sabah umutla kalkıyoruz’. Ve  etrafına bakıp diyorsun ki mutluyum… 🙂

What do you think?

0 Beğeni
Upvote Downvote
Kırmızı Yazar

Written by beyzanur Civcik

Bir cevap yazın

Bir Yorum