Onur

Zamanı tam şafaktı sohbetimin

Kan kırmızısı yenmek üzereyken karanlığı

Aydınlığa çeyrek kala

Müezzin susalı olduydu birkaç dakika

Nedir diye sordu

Kimsin?

Kimsin sen küstah?

Saldı son soysuz soğuğu sokağa

Ufak bir dalga bile oluşmadı

Gönlümün sakin havuzunda

Pervasız kızgın gözlerim

Haykırmıştım sabaha dek

Heyhat! Heyhat!

Hüseyin vardı orada

Nesimi çırılçıplak

Darda gülümsüyordu Hallaç

Hiç tanışmadığım Pir Sultan Abdal

Ve cümle ışık çocukları

Gece boyu ne büküldü bileğim

Ne tazim ettim soysuzluğa

İşte güneş doğuyor

Onurluca doğmuştum sabaha!

01/07/2019

A. Bigonah