Sâki

Düşünüyorum ey Sâki

Ne için neyden vazgeçtim

Aptal idim ben zannımca

Lâ için meyden vazgeçtim..

Cürmüm kadar yer yaktımda

Tüm dünya yandı zannettim…

Bıkmış ya yüzüm aynadan

Tuttum aynayı terkettim

Aşk zehir imiş bilmez idim

Kanıma kendim zerkettim..

Duvarlarda yıkılırmış heyhat!

İçim göçünce farkettim..

İki kelam okudumda

Çok biliyorum zannettim..

Unuttum Dinin aslını

Kalktım nüshaya meylettim…

Savaştım kaybedene dek

Bütün düzeni mahvettim..

Kazanmak için kendimce

Boşuna emek sarfettim

Çok ağladım ben ey Sâki,

Yetmedi dünden olduğum,

Yarınımı da kaybettim…