Dönüşler

Bir kaç defa kendimden dönmüştüm, kaza gibiydi. Virajlarım vardı, tehlikeliydim. Bir çok kez de ölümden döndüm çocukken fakat şimdi çoğunu hatırlamıyorum sadece arada sırada dönmesemiydim diyorum. Bazen de bahçemizdeki kiraz ve erik ağacının altında okumak için tek bir kitap ve sallanmak için sağlam ip, uygun bir dal bulamadığım için gözüm dönmüş, halkından nefret eden bir liderden daha çok nefret etmiştim bastığım o nemli topraktan. Hiç unutmam bir keresinde de başım dönmüştü, intihar etmiştim dayanılmaz acılar çekiyor, sürekli ağlıyor ve eksiliyordum. Matematik dersinde bir üçgenin iç açılarının toplamını 180 derece diye öğretmişlerdi ama kimsenin aklına bir insanın iç acılarının toplamı kendisine eşittir demek gelmemişti.. Bunu da ben bulmuştum ve olağanüstü bir dahi olduğumu düşünerek veda mektubuma yazmış gitmeden evvel bir türlü tutunamadığım şu kahpemsi bazen de pembemsi dünyada kendimi yine kendime eşitlemek istemiştim. Aynı zamanda tüm bunları hakettiğimi de düşünüyordum. Bir çok kez de sözümden dönmüştüm çünkü. Umut verip yarı yolda bıraktıklarım , aldattıklarım olmuştu. Tüm bunların bir cezası olmalıydı, ve Tanrı beni kendimden aldı. Şimdi ve yarın kalan ömrümü nereye ait oldugumu bilmeden ait olduğum yere dönmek için harcayacak ve hazinli bir iflasın eşiğindeyken öleceğim. Ruhumun bedenimden ayrılışı kendime, özüme dönüşüm olacak. Olmalı.