Sevgi Hukuku

İnsanlık tarihi kadar ve hatta ‘kalbi’  olan canlılık tarihi kadar eski bir kavramdır, sevgi. Kim bilir hiç birimizin bilmediği iki T-rex’in aşkı destan olmuştur belki, tarihin başlamadığı zamanlarda.

Bu kadar eski olan kavram hepimizden de çok yaşayacaktır aslında. Öyle ki son canlının son nefesini vermesine dek.

Peki, hayatın olağan akışının her anını ve yaşamın her alanını düzenleyen ve haklı olarak burnunu sokmadığı yer kalmayan hukukun neden ‘Sevgi Hukuku ‘ diye alt dalı yok? Mesela, “6789 sayılı Sevgi Kanunu Madde 55

Zorunluluk Hali

Aşırı sevgi patlaması halinde diğer sevgiliye sarılması, öpmesi gibi hallerde diğer sevgilinin bu duruma katlanması gerekir. Ancak, bundan doğacak zararlardan, örneğin gripli sevgilinin virüsü bulaştırmasından, patlama  yaşayan sevgilinin sorumluluğu devam etmektedir. ” gibi bir düzenleme olsaydı da o gribi bulaştıran vefasız sevgilinin bir çorba yapma borcu olsaydı.

Kuşkusuz en güzeli Sevgi İcra ve İflas Hukuku olurdu. Düşünsenize, ayrılık sonrası eşyaları kargolamayan sevgiliye icra avukatı ile kapısına dayanıyorsun.

En can alıcı noktası da şu ki her konu da olduğu gibi Yargıtay ve doktrin yine çatışıp dururdu. Doktrin desen pazar yeri. Buna da örnek olarak; ‘Seni seviyorum’ a karşılık, ‘Bende.’ diyen sevgilinin durumunu gösterelim. Yargıtayca ; “A şahsının ‘Seni seviyorum.’ demesine karşılık olarak ‘Bende.’ diyen B, sevgilinin ağır tribine maruz kalması sonucu kavga çıkarması bir çeşit hukuka uygunluk nedenidir. Dolayısıyla, bu hukuka uygunluk nedeninin tartışılmadan yanılgıya düşünerek karar verilmesi bozma nedenidir. ” Oysa ki doktrin bu durumu ;” ‘Bende.’ diye karşılık veren sevgilinin makul bir süre ile tribe katlanması gerekir. ” şeklinde açıklardı.

Bir sonuçtan ziyade pratikte Sevgi Hukuku sevgililer arasında nasıl olurdu gördük. Peki bu kurallar birbirini seven iki sevgiliyi, arkadaşı, eşleri vs. mutlu eder miydi ki? Bu sorunun cevabı net ‘Hayır!’ dır. Çünkü, hukuk felsefesi duygudan arınmıştır. Sevinin dahi hukukunu yapsak tamamiyle duygusuz kurallar koyabilirdik. Çünkü,  hukukun özünde adaleti sağlama güdüsü vardır. Sevgi ise kalpte başlar ve kalple biter. Platonik bir sevginin hesabını kurallarla soramayız. Ayrıca hukuk, kuralları yıkıp hiçe sayan birine bakınca yumuşamaz, ona acımaz.

Hukuk her şeyden her güçten üstündür ama hukuktan da üstün sevgi vardır. Hukuk adaleti sağlar da her zaman mutlu etmez. Mutlu eden sevgidir, sevmektir. İşte bu yüzden sevgi hukuku olamaz.

Adaleti hukukla, hukuku insan sevgisi ile sağlarız. 

Sevgi ve adaletle kalın…