Azize Akdemir
Ellerim dolaşacağına saçında sakalında;
Gözlerim dolaşıyor.
Kavgalarımızda sözlerimiz karışacağına,
Sözlerim sözlerime karışıyor,
Gözlerim gözlerine karışamıyor,
Gözlerim ne yapsın?
Kalbinden gözlerine koca bir duvar uzanıyor.
Gülüşümü seyrettiğini sandığım sıralarda,
Asıl eserinden habersiz; eserini izlermişsin.
Aslına bakarsan ‘asıl eserin’ asıl yapımcısı benim,
Başrolü kapmış ama oyundan habersiz sevdiğim…
Aşkın hâllerini demişler sözlüklerde,
Gelgelelim tüm örnekler bende.
Bilmezdim aşk inkârmış,
Bunu bilmeyen âşık kurtulurum sanmış.
Bir film gibiydi duygularım,
Sanki içinde ben yoktum.
Her sahnesine ayrı bir şaştım.
Aslında hepsine de aşinaydım.
Velhasıl kelam tebeşirden de çizilse uçurtma,
Umut olup uçar maşuk ipinden tutunca.
Bulutlar çiviler, uçamaz, hakikisinden de olsa,
Maşuğun rüzgârı âşıktan yana esmiyorsa.
