Hekim Çizik
Ve Devrim kadar güzeldi gözlerin
Bir emekçinin alınındaki ter kadar temizdi kalbin
Yetim bir sokak çocuğun bakışları kadar saftı bakışların
Ve bir ırgat kadar yorgundu narin bedenin
Ama yine de Deniz gibi bakıyordun umutla geleceğe
Hüseyin gibi dimdik duruyordun zorluklara karşı
Ve Yusuf gibi gülüyordun güzel günlere
Gözlerin aydınlığın simgesiydi gecelerde
Kalbinin temizliği umudu yeşertiyordu her daim
Bakışların umutsuzlukları aydınlatan bir ışık gibiydi
Ve bedenin, direnişin sembolüydü her an
Zorluklar sana meydan okusa da, yılmadan ilerledin
Güzel günlere olan inancın hiç solmadı içinde
Gülüşün, umudu yeniden yeşerten bir çiçek gibiydi
Devrimci duruşunla tüm engelleri aşan bir kahramandın sen.
Bir Devrimci gibiydin velhasıl tüm ihtişamıyla ayakta duran korkusuz bir Devrimci gibi…
