Nerede bir zeytin ağacına selam versem,
Ne zaman oyuncakçı vitrininde
Bir çocuk eline değse gölgem,
Ve uygunsuzca bassam bağrıma
Bu cinsiyetimin çaresizliğini,
Seyirtsem bir adama doğru
Sevda yolunda,
Yaşımdan önde giden yüzüm
Kapaklanıyor annemin mezarına.
Eşelemekten geçmişi
Üstüme çıkıyor bütün hatıralar.
Fotoğraflar çarpıyor suratıma.
Yüzümün yarısını yaşıma veriyorum
Yarısı mahşere dönük.
İçimdeki köprülerin sıratı bozuk.
Cenneti de
Cehennemi de yaşıyorum
Her vitrinde.
Gölgem karlı bir dağ başında yolsuz
Yaşım kaç oldu bilmem.
Genç sayılırım yine de
Yüzümde yılgın bir kaç çizgi belki.
Yaşıyorum
Yaşıyorum diyorum.
Ama öksüz biraz
Ama zeytin ağacı kadar
Acıyla koyun koyuna.
bu güzel şiir için teşekkürler…
O teşekkür benimdir Elif…
Sağol, daha da kıymetlendirdin Zeytin Ağacı’mı.