Ozan Can Temiz
Saat gece 12 yi vurduysa, sessizlik çökmüştür mahalleye,
yalnızlığını sorgulamanın ve çayı demlemenin zamanı gelmiştir.
Gece saat 1’de yaktığın sigarayı çekerken ciğerlerine duyuyorsan sigaranın sesini,
sigaranın da kendinin de tükendiğini hissetme zamanı gelmiştir.
Gece 2’ye doğru duyduğun tek ses arka fonda açtığın hüzünlü şarkının sesiyse
yalnızlığında gitmiştir senden. Tek kaldığını hissetme zamanın gelmiştir.
Gece saat olmuş ise 3 ve hala uyuyamamışsan.
Geceden zifiri demli bir çay koymanın zamanı gelmiştir.
Saat gece 4’e vurmuşsa kafayı yemek üzere olursun. Neden uyuyamadığını
sorgularsın. Kendini yiyip durmaktan zamanın sabaha dönme zamanı gelmiştir.
Gün sabaha döndüyse saat 5’e geldiyse paketteki son sigaranı yakarsın ve
demlikteki son çayı koyarsın en sevdiğin bardağına. Sabah karanlığını izlerken
minibüs seslerini duyma zamanı gelmiştir.
Sabah saat 6 olmadan uyuya kalmışsan. Uyandığında üzerine çöken şeyin hayatın
yorgunluğu ve yine her zaman en iyi bildiğin yalnızlık olduğunu bilme zamanın
gelecektir.
