Tek Nefes

Metroda kalabalıkların arasındaki iki insan
Birbirine en yakın ama en uzak iki insan
Aynı cümleleri kurdular gökyüzüne bakarak
Aynı hayalleri paylaştılar
Aynı anda
Başka insanlarla.
Bir şarkıydı onları tanıyan
Onlara geçmişi unutturan yalnızca bir şarkıydı
Belki de şiir
Durakta beklerken 5 dakikayla birbirini kaybeden iki insan
Tekrar nasıl karşılaşabilirdi?
Bir nefeste kazanan iki insan birbirini yine tek nefeste kaybetmiyor muydu zaten?
Cam kenarına tek nefesle harfler çizen iki insan
Tek birine dönüşebilir miydi zamanla?
Belki.
Tek bir cümle yeterliydi tanışmaya belki de bir bakış
Bakış açısı da önemli miydi sahiden?
Bazen.
Tek bir gece yeterliydi tüm nefeslere
Başlangıçlara da bitişlere de gebeydi tüm gece
Metroda unutulan bir kitap gibiydi ilişkiler
Senin olduğunu bildiğin ama geri döndüğünde bulamadığın kitaptı aşk
Senindi ancak kanıtın yoktu
Artık başkasınındı o
Her aşk ikinci el değil miydi zaten?
Arasında notlar bırakılmış
Beğendiği yerlerin altı çizilmiş bir kitap
Yıpratmadan okuyan mı değerlidir senin için
Yoksa beğenip altını çizen mi satırların?
Satır aralarında uyuyakalan bir sevgi kadar derindi her şey
Bazen de kahve dökülmüş sayfalar kadar sahici
Bazı sayfaların arasında gül bırakılmış
Bazılarınınsa katlanmış sayfaları
Ya sen hangi kitabı unuttun metroda?
Kaç satırlık ilişkilerin oldu hayatında?
5 dakika mı geç kaldın ona?
Cam kenarı seninse tek nefes yeter sana
Adını yazman için de
Kendini tanıtman için de
Yaşamını bitirmen için de
Tek nefeslik yaşamın.